تمرینات اینتروال نوعی از تمرینات ورزشی است که براساس تغییر شدت تمرین انجام می شود. در واقع در این روش از تمرین ، شماشدت تمرین خود را از شدت کم به زیاد و از زیاد به کم به صورت متناوب تغییر می دهید. این شیوه تمرینی یکی از بهترین روش هایتمرینی برای سوزاندن چربی با کمترین فعالیت قلبی است.
تمرینات اینتروال سالهاست که توسط ورزشکاران برای ایجاد تناسباندام استفاده می شود. تمرینات اینتروال ترکیبی از دوره های کوتاه وبلند با شدت کم و زیاد با مراحل آهسته و ریکاوری است که در طول یک جلسهتمرین تکرار می شود. فرم اولیه تمرینات اینتروال، فارتلک (یک اصطلاحسوئدی به معنای “بازی سرعت“) غیررسمی و بدون ساختار بود؛ یکدونده به سادگی سرعت را به میل خود افزایش و کاهش می دهد.
امروزه ورزشکاران از تمرینات اینتروال ساختار یافته و تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) برای افزایش سرعت و استقامت استفاده میکنند. این تنوع تمرین اینتروال و کار سرعتی میتواند یک روال ساده یا پیچیده باشد، اما اصول اولیه همچنان مانند تمرین اصلیfartlek است..
ساختار تمرینات اینتروال ؛
تمرینات اینتروال هم در سیستم هوازی و هم بر سیستم بی هوازی کار می کند. در طول تلاش های شدید، سیستم بی هوازی از انرژیذخیره شده در عضلات (گلیکوژن) برای فعالیت های کوتاه مدت استفاده می کند. متابولیسم بی هوازی بدون اکسیژن کار می کند، امامحصول جانبی آن اسید لاکتیک است.
همانطور که اسید لاکتیک ساخته می شود، ورزشکار وارد بدهی اکسیژن می شود و در مرحله بهبودی است که قلب و ریه ها با هم کار میکنند تا این بدهی اکسیژن را “بازپرداخت” کنند و اسید لاکتیک را تجزیه کنند. در این مرحله است که سیستم هوازی از اکسیژن برایتبدیل کربوهیدرات های ذخیره شده به انرژی استفاده می کند.
تصور میشود که با انجام فواصل با شدت بالا که در حین تمرین اسید لاکتیک تولید میکند، بدن در حین تمرین، اسید لاکتیک را به طورموثرتری میسوزاند. این بدان معناست که ورزشکاران می توانند قبل از اینکه خستگی یا درد ،سرعت آنها را کاهش دهد، برای مدتطولانی تری با شدت بالاتر ورزش کنند.
مزایای تمرینات اینتروال
تمرین اینتروال به اصل سازگاری پایبند است. تمرینات اینتروال منجر به تغییرات فیزیولوژیکی بسیاری از جمله افزایش کارایی قلبیعروقی (توانایی رساندن اکسیژن به عضلات در حال کار) و همچنین افزایش تحمل به تجمع اسید لاکتیک می شود. این تغییرات منجر بهبهبود عملکرد، سرعت بیشتر و استقامت می شود
مزایای بیشتر عبارتند از:
✅از آسیب های مرتبط با استفاده بیش از حد مکرر، که در ورزشکاران استقامتی رایج است، جلوگیری می کند
✅برای افراد مبتلا به شرایط پزشکی مانند COPD و سندرم متابولیک 2 مفید است
✅کالری بیشتری می سوزاند*
✅شامل تمرینات متقابل در یک برنامه تمرینی است
✅شدت تمرین را بدون تمرین بیش از حد یا فرسودگی افزایش می دهد
✅*طبق گزارش کالج آمریکایی پزشکی ورزشی، کالری بیشتری در تمرینات کوتاه مدت و با شدت بالا سوزانده می شود. برخلاف تمریناتاستقامتی طولانی و آهسته. مطالعات نشان می دهد که می تواند حداقل به اندازه ورزش مداوم با شدت متوسط در کاهش چربی بدنموثر باشد.
می توانید فواصل کاری و بازیابی خود را بر اساس اهداف خود تغییر دهید. چهار متغیری که می توانید هنگام طراحی برنامه تمرینیاینتروال خود دستکاری کنید عبارتند از:
مدت زمان (فاصله یا زمان) فاصله کاری
مدت زمان استراحت یا فاصله ریکاوری
شدت (سرعت) فاصله کاری
تعداد تکرارهای هر بازه
انواع فاصله:
فواصل ریکاوری طولانی تر: یک بازه بازیابی طولانی تر همراه با فاصله کاری کوتاه تر به شما امکان می دهد تا در بازه کاری به طورکامل عمل کنید. به عنوان مثال، یک سرعت 30 ثانیه ای همراه با ریکاوری 1 دقیقه ای.
فواصل کاری طولانی تر: می توانید استراحت را کوتاه کرده و با پیشروی فاصله کاری را طولانی تر کنید. این باعث سوزاندن کالریبیشتر و ایجاد استقامت می شود.
فواصل کاری مختلط: می توانید طول و شدت فواصل کاری را در تمرین خود تغییر دهید، به طوری که برخی از آنها بیشترین تلاش رادارند و برخی دیگر با تلاش نسبتاً زیاد، یا فواصل کاری با طول های مختلف در همان تمرین انجام می شود.
فواصل بدون زمان: مانند fartlek، شما به سادگی به احساس خود توجه می کنید و شدت و مدت زمان خود را بر اساس آن تنظیم میکنید.
تعداد تکرارها را در طول زمان ایجاد کنید. برای بهبود، شدت یا مدت زمان را افزایش دهید، اما نه هر دو را همزمان. هر تغییری را بهآرامی در یک دوره زمانی انجام دهید. مبتدیان باید با فواصل کوتاه (زیر 30 ثانیه)، تکرارهای کمتر و استراحت بیشتر شروع کنند. ورزشکاران حرفه ای می توانند شدت، زمان و دفعات تمرین را افزایش دهند. تعداد کمی از ورزشکاران از انجام فواصل بیش از دو بار درهفته سود می برند.
نمونه ای از تمرینات اینتروال بی هوازی:
به مدت 5 دقیقه با تلاشی آسان تا متوسط بدن خود را گرم کنید، سپس به مدت 5 دقیقه به تلاش فاصله ریکاوری خود برسید.
فاصله کاری 30 ثانیه: با حداکثر سرعتی که میتوانید، بهطور کامل اسپرینت کنید.
فاصله ریکاوری 1 دقیقه: به تلاش فاصله بازیابی خود بازگردید.
فواصل کار و ریکاوری را سه تا هفت بار تکرار کنید.
با یک تلاش آسان به مدت 5 دقیقه خنک کنید.
منبع ؛
verywellfit.com